Wybrane choroby skóry :
Liszajec zakaźny
Objawy:
Zaczerwienienie skóry.
Pęcherzyki z ropną , które po jakimś czasie pękają, tworząc żółtawe strupy.
W ciężkich wypadkach - gorączka i powiększenie okolicznych węzłów chłonnych.
Czyraki
Pojawienie się owalnego guzka.
Stan zapalny skóry (zaczerwienienie, nadmierne ocieplenie, obrzęk) i ból odczuwany przy dotyku.
Guzek rośnie i wypełnia się ropą.
W centrum czyraka tworzy się ropna krosta, która ulega pęknięciu.
Przyczyny:
Liszajec zakaźny wywoływany jest przez bakterie paciorkowca lub gronkowca, które mogą również występować jednocześnie. Jest to choroba dość rozpowszechniona, wysoce zakaźna, często atakująca dzieci.
Czyrak to zapalenie mieszka włosowego (miejsca, z którego wyrasta włos) wywołane przez gronkowca ztocistego. Czyraki często występują u chorych na cukrzycę.
Rozwojowi chorób skóry sprzyja drapanie zakażonych miejsc, a także brak odpowiedniej higieny. Na choroby skóry najbardziej narażone są dzieci przebywające w żłobkach, przedszkolach i szkołach, a także osoby o obniżonej odporności, zwłaszcza te, które cierpiały już kiedyś na schorzenia skórne.
Choroby tkanki łącznej :
Do najczęściej spotykanych chorób tkanki łącznej należą twardzina, toczeń rumieniowaty, skóra pstra albo nakrapiana.
Ich przyczyną jest prawdopodobnie pozornie prymitywne zniekształcenie substancji podstawowej tkanki łącznej i można je rozpatrywać w kontekście reakcji przechodzących przez drogi odruchowe. Ich mechanizm jest taki jak przy stanach zapalnych.
Choroby na tle zakaźnym :
Do tej kategorii można zaliczyć liszajca pęcherzowego, czyraki . Ich przyczyną jest zakażenie gronkowcowe i paciorkowcowe. Charakter tych chorób bardziej zależy od reakcji skóry na obecność drobnoustroju niż od bezpośredniego działania tegoż. Poza działaniem wywołującym martwicę i substancjami wytworzonymi przez drobnoustrój, składnikiem powodującym stan zapalny nie jest nic innego jak tylko reakcja skóry.
Grzybica :
Grzybice występujące na powierzchni skóry to zmiany, których przyczyną jest wrażliwość tkanki na jeden z rodzajów grzyba. (Grzybica)
Choroby pasożytnicze :
Ich przyczyną są pasożyty, które osadzają się bądź na powierzchni, bądź w samym środku naskórka, oraz reakcje skórne na podrażnienie.
Wyprysk kontaktowy :
Mamy tu do czynienia z wrażliwością organizmu na substancję obcą, nazywaną alergenem (czynnikiem uczulającym) z powodu swojej zdolności do wywoływania reakcji alergicznej.
Tę reakcję charakteryzują typowe zmiany chorobowe skóry (rumień, obrzęk, swędzenie, pęcherzyki itd...) dokładnie w tym miejscu, w którym nastąpiło zetknięcie z alergenem.
W jaki sposób powstaje wyprysk kontaktowy? Z chwilą, gdy substancji uczulającej uda się przeniknąć przez przepuszczalną barierę skórną, wchodzi ona w kontakt z zakończeniami czuciowymi skóry właściwej, przebywa drogi nerwowe i dociera do pierwszych "przekaźników kontrolnych", czyli do komórek ner-wowo-czuciowych w rdzeniu kręgowym.
Wtedy ośrodkowy układ nerwowy jest natychmiast postawiony w stan pogotowia i wysyła swoją odpowiedź, w wyniku której cała powierzchnia skóry zostaje automatycznie uczulona na daną substancję. Pojawia się ¦wysypka, niezależnie od miejsca na skórze, w którym nastąpiło zetknięcie z substancją uczulającą.
Alergenami mogą być związki chemiczne, bakterie lub czynniki fizyczne, np. niektóre rodzaje promieniowania, przede wszystkim słoneczne. Może się zdarzyć, że pierwsze uczulenie w jakimś stopniu osłabi układ reagowania, co ułatwi pojawianie się nowych zmian skórnych. W ten sposób niektóre osoby stają się stopniowo uczulone na coraz większą liczbę substancji. Bywa, że reagują na czynniki nieswoiste, zwłaszcza bodźce emocjonalne.
Powstające w wyniku reakcji alergicznej twory w kształcie pęcherzyków są dość bliskie wypryskowi, a w niektórych przypadkach są cięższymi postaciami wyprysku pęcherzykowego.
Trądzik młodzieńczy:
Pojawia się przede wszystkim u niektórych osób w okresie dojrzewania i czasami utrzymuje się jeszcze po zakończeniu tego okresu. Skóra wyglqda tłusto i jest pokryta guzkami łojotokowymi (wqgrami), torbielami i małymi ropniami, które mogą przekształcać się w krosty.
Trądzik młodzieńczy występuje na ogół na twarzy, na plecach, ramionach, a czasami na piersiach. Jego pojawienie wiąże się głównie z czynnikami hormonalnymi (przejściowy brak równowagi w czynności gruczołów dokrewnych) oraz, w mniejszym stopniu, z problemami natury dietetycznej lub emocjonalnej.
Trądzik młodzieńczy na ogół znika samoistnie po przekroczeniu pewnego wieku. Niekiedy konieczne może okazać się leczenie; jest wiele metod leczenia tej dolegliwości, ale wszystkie są żmudne, złożone i długotrwałe.
Zalecenia!
Każdy przypadek jest inny dlatego zalecamy konsultacje z lekarzem.
Nie drapać zakażonych miejsc, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zakażenia.
Nie wyciskać ropy z czyraka, gdyż musi on najpierw „dojrzeć".
Unikać tłustych potraw, wędlin i słodyczy, gdyż obciążają one wątrobę, jelita i nerki.
Dobrać odpowiedni preparat ziołowy lub suplementy diety!
